piątek, 17 kwietnia 2015

Wiosna w papierowym ogrodzie

„WIOSNA W PAPIEROWYM OGRODZIE – WIELKANOCNE IDĄ ŚWIĘTA” – FINAŁ WOJEWÓDZKIEGO KONKURSU PLASTYCZNEGO.

Z przyjemnością informujemy , że uczennica naszej szkoły Paulina Tkacz  z kl. IV zdobyła I miejsce w Wojewódzkim Konkursie Plastycznym – „WIOSNA W PAPIEROWYM OGRODZIE – WIELKANOCNE IDĄ ŚWIĘTA” - na 456 prac z 50 placówek z całego województwa podkarpackiego.
 Głównym celem tegorocznego konkursu było wykonanie prac  plastycznych o tematyce  wielkanocnej przy wykorzystaniu płaskich i przestrzennych form orgiami.
Konkurs miał również na celu popularyzowanie wśród dzieci i młodzieży z naszego regionu sztukę składania papieru. Prace, jak co roku prezentowały bardzo wysoki poziom.
Uroczyste podsumowanie konkursu połączone z wręczeniem nagród i otwarciem wystawy pokonkursowej odbyło się 11 kwietnia  2015 r. Laureatka wykonała swoją pracę na zajęciach w świetlicy pod kierunkiem pani Małgorzaty Panek. Organizatorem konkursu był Rzeszowski Dom Kultury Filia „Pobitno” oraz rzeszowski oddział Polskiego Centrum Origami. Serdecznie gratulujemy sukcesu!
 Małgorzata Panek







czwartek, 16 kwietnia 2015

Święta Wielkiej Nocy w ZS w Lutowiskach


W tym roku Wielkanoc przypadła na miesiąc na kwiecień i jak głosi znane polskie porzekadło taka też dominowała pogoda, gdyż „Kwiecień plecień co przeplata, trochę zimy, trochę lata”. Jak każdemu wiadomo święta Wielkiej Nocy według tradycji chrześcijańskiej to najważniejsze i najstarsze święta głoszące zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.  Obchody religijne rozpoczyna msza święta zwana rezurekcją i w tym dniu spożywa się uroczyste śniadanie, na którym wszyscy składają sobie życzenia. Kończy się wtedy czas Wielkiego Postu, Wielkiego Tygodnia i rozpoczyna czas radości, co symbolizuje biały kolor szat liturgicznych.
Święta Wielkanocne mają bardzo bogatą tradycję i towarzyszy im wiele obrzędów – prima aprilis, śmigus – dyngus, święcenie pokarmów, święcenie palm, malowanie pisanek itd.
W Zespole Szkół w Lutowiskach akademię ukazującą tradycje Wielkiej Nocy przygotowały młodsze dzieci z klasy III A pod kierunkiem Pani Lidii Tkacz oraz III B pod opieką Pani Elżbiety Bąk, a także Pana Piotra Florka. Uczniowie ubrani w stroje ludowe przybliżyli kolegom z młodszych i starszych klas jak dawniej świętowano i obchodzono czas Wielkanocy. Oczywiście nie zabrakło śpiewów, oblewanek śmigusowo – dyngusowych oraz małych czekoladowych jajeczek dla każdego. Na zakończenie Pani dyrektor Marta Polechońska złożyła wszystkim uczniom, nauczycielom i przybyłym rodzicom świąteczne życzenia.
 Edyta Pereślucha












Dzień Ucznia 2015

Jak wiele kryje się pod tym hasłem wiedzą tylko uczniowie z Zespołu Szkół Gimnazjum w Lutowiskach. 1 kwietnia z okazji Prima Aprilis Samorząd Uczniowski Gimnazjum wraz z opiekunem Panią Edytą Pereśluchą jak co roku organizuje imprezę, podczas której uczniowie przejmują władzę w szkole i zaczynają swoje rządy. Tego dnia Dzień Ucznia odbył się wyjątkowo 31 marca, gdyż 1 kwietnia był dla uczniów szkoły podstawowej ze względu na ogólnopolski test szóstoklasistów dniem wolnym od zajęć edukacyjnych.
Na porannym apelu z okazji świąt Wielkiej Nocy Pani Dyrektor i Wicedyrektor przekazały żakom klucze do szkoły i pozwoliły uczniom pokazać na co ich stać. W rolę Pani Dyrektor Marty Polechońskiej wcieliła się Dagmara Gawle, która poprowadziła apel, przyznała nagrody za udział w konkursach przeprowadziła wiele hospitacji oraz kontrolę dyżurów wśród swojej Rady Pedagogicznej, Wicedyrektor Agnieszki Magdy – Pyzochy – Wiktoria Kochanowicz, matematyczki Elżbiety Szylak – Jan Brodowicz,, polonistki Edyty Pereśluchy – Kinga Bąk, księdza Mariusza Niemca – Piotr Skotnik, nauczyciela historii i wos – u Leszka Sirko – Kacper Gądek, pani Ewy Skiby – nauczycielki języka niemieckiego – Melania Brańska, w ­– fistki Elżbiety Kosmeckiej  – Anna Kubicka, natomiast w – fisty Przemysława Nowaka – Artur Czernatowicz, nauczycielki świetlicy Małgorzaty Panek – Marlena Rudziak, pani od chemii i biologii Małgorzaty Tkacz – Klaudia Filus, nauczycielki geografii Małgorzaty Fedorowicz – Łukasz Hodur, nauczyciela muzyki Piotra Florka – Aleksandra Paraniak,  pani Barbary Winiarskiej – Kaja Czaban, w rolę pani sprzątającej piętro Pani Antoniny Chruszcz – wcieliły się Izabela Augustyn i Oliwia Fundakowska. Uczniowie zgodnie po przeprowadzonych lekcjach, sprawdzeniu i ocenieniu sprawdzianów, po odstanych dyżurach i wypełnieniu wszystkich obowiązków doszli do wniosku, iż praca nauczycieli jedynie wydaje się prosta. Najwięcej radości sprawiło im przebywanie w pokoju nauczycielskim, natomiast na lekcjach wpisywanie uwag oraz ocen niedostatecznych (do swoich notesów), aż strach się bać co z nich wyrośnie.
Nauczyciele w roli uczniów wcale nie ułatwiali im tej pracy, a wręcz przeciwnie, pokazywali jak niekiedy sami się zachowują. Ale tego co przeżyli nikt im nie odbierze i może, chociaż kilku z nich wybierze w przyszłości właśnie tę drogę.

Edyta Pereślucha





















Teatr w szkole też możliwy

Nie od dziś wiadomo, że „Szekspir wielkim poetą był”. Żył w czasach Elżbiety I i Jakuba I, kiedy powstawał teatr elżbietański. Początkowo grywał w teatrach, później zajął się pisaniem sztuk, poematów i sonetów. Najważniejszym motywem jego dramatów był problem władzy, która w jego utworach pokazywana była jako niszcząca i demoralizująca. Autora interesował mechanizm władzy i to jak działa na człowieka. Za jego najlepsze komedie uważa się „Poskromienie złośnicy”, „Sen nocy letniej”, „Wiele hałasu o nic”, wśród tragedii należy wymienić utwory „Juliusz Cezar”, „Hamlet”, „Makbet”, „Otello”. Jednakże najbardziej uniwersalnym i ponadczasowym utworem, do którego nawiązują pokolenia jest „Romeo i Julia”. Mimo, iż autor mawiał „Mów szeptem, jeśli mówisz o miłości”, to tragedia „Romeo i Julia” jest znana wszystkim zakochanym.
Od kilku lat uczniowie klasy I gimnazjum na lekcjach języka polskiego wygłaszają najsłynniejszą romantyczną scenę balkonową z tragedii Wiliama Szekspira „Romeo i Julia”. Przebrani i ustylizowani na renesansowe czasy próbują swoich sił starając się zrozumieć młodych i szaleńczo zakochanych bohaterów. I choć w dzisiejszych czasach taka miłość, raczej jest dla nich niezrozumiała, a nawet śmieszna, to chyba warto się nad nią chwilę zastanowić.
 Edyta Pereślucha